บทที่ 146 ของขวัญของลอเรนซ์

มิลากำลังโกรธจนตัวสั่น ดวงตาจับจ้องไปที่อิซาเบลลาราวกับจะฉีกเธอเป็นชิ้นๆ

“ฉันไต่เต้าจากแม่มดขั้นสองขึ้นมาเป็นขั้นสี่ได้ในเวลาแค่ปีเดียว!” เธอตวาด “ในสถาบันวัตต์ทั้งหมด มีใครก้าวหน้าเร็วกว่าฉันบ้าง แล้วฉันด้อยกว่าเธอตรงไหน”

น้ำเสียงของเธอสูงขึ้น แหลมคมราวกับอาบยาพิษ “เธอมันก็แค่โชคดี! ถ้าลอว์เรนซ์ก...